18. “Ceart go leor,” arsa Baitseaba, “labhróidh mé leis an rí ar do shon.”
19. Chuaigh Baitseaba go Solamh rí le labhairt leis ar son Adoiníá. D'éirigh an rí roimpi ag teacht di agus chrom in ómós di; shuigh sé ansin ina ríchathaoir agus tugadh cathaoir isteach do mháthair an rí, agus shuigh sí ar a dheis.
20. “Tá aon achainí bheag amháin agam ort,” ar sí, “agus ná tabhair an t‑eiteach dom.” Dúirt an rí léi: “Cuir d'achainí chugam, a mháthair, mar ní thabharfaidh mé an t‑eiteach duit.”
21. “Tugtar,” ar sí, “Aibíseag ó Shiúnaem d'Adoiníá do dheartháir mar bhean.”
22. D'fhreagair Solamh rí a mháthair: “Cad faoi deara duit Aibíseag ó Shiúnaem a lorg d'Adoiníá mar bhean? Tá sé chomh maith agat an ríocht a lorg dó chomh maith; mar sé mo dheartháir is sine é, agus tá Aibíátár an sagart agus Ióáb mac Zarúá ar a thaobh.”