12. Chuaigh gasra scríobhaithe, ámh, faoi dhéin Alcamas agus Bhacaídéas ag lorg coinníollacha córa síochána.
13. Ba iad na Hasadaeigh ba thúisce ar na hIosraelaigh a d'iarr coinníollacha síochána.
14. Óir dúirt siad: “Tá sagart de shliocht Árón tagtha leis na fórsaí, agus ní dhéanfaidh seisean éagóir orainn.”
15. Rinne sé coinníollacha síochána a phlé leo ceart go leor agus thug sé mionn á rá: “Ní dhéanfaimid aon iarracht ar dhíobháil a dhéanamh daoibhse ná do bhur gcairde.”
16. Chreid siad é, ach ghabh sé trí fichid díobh agus chuir chun báis iad san aon lá amháin, ag comhlíonadh an bhriathair a scríobhadh:
17. “Scaip siad feoil do chuid naomh agus dhoirt siad a gcuid fola ar fud Iarúsailéim, agus gan aon duine acu lena n‑adhlacadh.”
18. Tháinig scéin agus eagla ansin ar an bpobal go léir rompu. “Níl focal fírinne acu ná ceart ar bith ag roinnt leo,” ar siad, “bhris siad a gconradh agus an mionn a thug siad.”
19. D'fhág Bacaídéas Iarúsailéim ansin agus shuigh sé a longfort i mBéit Zaet. Ansin chuir sé tóir ar a lán den mhuintir a thréig é agus ghabh iadsan agus cuid den phobal, agus mharaigh iad agus chaith isteach sa pholl mór iad.
20. Ansin chuir sé Alcamas i gceannas ar an gcúige agus d'fhág sé an t‑arm mar theannta aige. D'fhill Bacaídéas féin ar ais ar an rí.
21. Lean Alcamas lena iarracht go ndéanfaí ardsagart de féin.
22. Agus na daoine go léir a bhí ag cur as dá muintir, chruinnigh siad chuige, agus gabh siad seilbh ar thír Iúdá agus rinne siad dochar mór in Iosrael.
23. Chonaic Iúdás an díobháil go léir a rinne Alcamas agus a lucht leanúna i measc chlann Iosrael, thar mar a rinne na págánaigh féin.
24. Ghabh [Iúdás] amach dá bhrí sin ar fud críocha Iúdáia go léir máguaird agus d'imir sé díoltas ar an muintir go léir a thréig é agus coisceadh orthu gabháil [ón gcathair] amach faoin tuath.
25. Nuair a chonaic Alcamas conas mar a bhí slua Iúdáis dulta i neart, thuig sé nach bhféadfadh sé an fód a sheasamh ina gcoinne, d'fhill sé ar ais ar an rí agus chuir sé coireanna ina leith.
26. Ansin chuir an rí uaidh Niocánór, duine dá cheannasaithe ainmniúla, a raibh an ghráin dearg aige ar Iosrael, agus d'ordaigh sé dó an pobal a scriosadh.
27. Tháinig Niocánór go Iarúsailéim le fórsa tréan agus le barr fill chuir sé teachtaireacht síochána go Iúdás agus go dtí a dheartháireacha á rá:
28. “Ná bíodh aon chogaíocht idir mise agus tusa; tiocfaidh mise le beagán slua, le go bhféachfaimis san aghaidh ar a chéile go cairdiúil.”
29. Agus tháinig sé go Iúdás, agus bheannaíodar dá chéile go síochánta, ach go raibh an namhaid ullamh le Iúdás a ghabháil.