3. و برای کنعانیان در شرق و غرب، و برای اَموریان، حیتّیان، فِرِزّیان و یِبوسیان در نواحی مرتفع، و برای حِویان در کوهپایۀ حِرمون در سرزمین مِصفَه.
4. و آنها با تمامی لشکریانشان که گروهی بی‌شمار همچون ریگهای کنار دریا بودند، و با اسبان و ارابه‌های بسیار زیاد، آمدند.
5. همۀ این پادشاهان متحد شدند و آمده، با هم در کنار آبهای میرُوم اردو زدند تا با اسرائیل بجنگند.
6. خداوند به یوشَع گفت: «از ایشان مترس، زیرا فردا کاری خواهم کرد که همۀ آنها تا همین وقت به حضور اسرائیل از پا درآمده باشند. تو باید اسبان ایشان را پی بزنی و ارابه‌هایشان را به آتش بسوزانی.»
7. پس یوشَع با تمامی جنگاوران، به ناگاه مقابل ایشان برآمده، در کنار آبهای میرُوم بر ایشان هجوم آورد.
8. و خداوند ایشان را به دست اسرائیل تسلیم کرد، که بر ایشان تاخته، تا صیدونِ بزرگ و مِسرِفوت‌مایِم و به سمت شرق تا وادی مِصفَه تعقیبشان کردند، و ایشان را کشتند تا آنکه دیگر کسی باقی نماند.
9. یوشَع با ایشان مطابق فرمان خداوند عمل کرد: اسبانشان را پی زد و ارابه‌هایشان را به آتش سوزانید.
10. آنگاه یوشَع بازگشته، حاصور را تسخیر کرد و پادشاهش را به شمشیر کشت. حاصور در گذشته بر همۀ این ممالک سَر بود.
11. آنان هر که را در آنجا بود از دم تیغ گذراندند و همه را به نابودی کامل سپردند، و هیچ ذی‌نَفَسی باقی نماند. و یوشَع حاصور را به آتش سوزانید.
12. او تمامی شهرهای آن پادشاهان و همۀ پادشاهان آنها را گرفت و آنان را از دم تیغ گذرانده، به نابودی کامل سپرد، همان‌گونه که موسی خدمتگزار خداوند امر فرموده بود.
13. با این حال، اسرائیل هیچ‌یک از شهرهایی را که بر تلهای خود قرار داشتند نسوزانید، به‌جز حاصور که یوشَع آن را به آتش سوزانید.
14. بنی‌اسرائیل تمامی غنایم این شهرها و چارپایان را برای خود به تاراج بردند، اما تمامی مردم را از دم تیغ گذراندند تا آنکه همه را هلاک کردند و هیچ ذی‌نَفَسی را باقی نگذاشتند.
15. همان‌گونه که خداوند به خدمتگزار خود موسی فرمان داده بود، موسی نیز به یوشَع فرمان داد و یوشَع آن را به انجام رسانید. او از تمامی آنچه خداوند به موسی فرمان داده بود، چیزی را انجام نشده باقی نگذاشت.
16. بدین‌گونه یوشَع سرتاسر آن سرزمین را تسخیر کرد: نواحی مرتفع و تمامی نِگِب، و تمامی منطقۀ جوشِن و نواحی کم‌ارتفاع و عَرَبَه و نواحی مرتفع اسرائیل را همراه با نواحی کم‌ارتفاعش،