2. عیسو زنان خویش را از دختران کنعانیان گرفت: عادَه دختر ایلون حیتّی، و اُهولیبامَه دختر عَنَه، نوۀ صِبِعونِ حِوی،
3. و بَسِمَه دختر اسماعیل، خواهر نِبایوت.
4. عادَه اِلیفاز را برای عیسو بزاد و بَسِمَه رِعوئیل را،
5. و اُهولیبامَه یِعوش و یَعلام و قورَح را. اینانند پسران عیسو که برای وی در سرزمین کنعان زاده شدند.
6. عیسو زنان و پسران و دختران و همۀ اهل خانۀ خویش را با احشام و همۀ چارپایان و همۀ اموالی که در سرزمین کنعان فراهم آورده بود برگرفت و به سرزمینی دیگر دور از برادرش یعقوب رفت.
7. اموال آنان زیادتر از آن بود که با هم در یک جا ساکن شوند، زیرا زمین غربتِ ایشان کفاف گله‌هایشان را نمی‌داد.
8. پس عیسو که اَدوم باشد در کوهستان سِعیر سکونت گزید.
9. این است تاریخچۀ نسل عیسو، پدر اَدومیان، در کوهستان سِعیر:
10. این است نامهای پسران عیسو: اِلیفاز پسر عادَه همسر عیسو، و رِعوئیل پسر بَسِمَه همسر عیسو.
11. پسران اِلیفاز، تیمان و اومار و صِفوا و جَعتام و قِناز بودند.
12. اِلیفاز، پسر عیسو، مُتَعِه‌ای به نام تِمناع داشت که عَمالیق را برای اِلیفاز بزاد. اینانند نوه‌های عادَه، همسر عیسو.