1. در آغاز، خدا آسمانها و زمین را آفرید.
2. زمین بی‌شکل و خالی بود، و تاریکی بر روی ژرفا؛ و روح خدا سطح آبها را فرو گرفت.
3. خدا گفت: «روشنایی باشد،» و روشنایی شد.
4. خدا دید که روشنایی نیکوست، و خدا روشنایی را از تاریکی جدا کرد.
5. خدا روشنایی را ’روز‘ و تاریکی را ’شب‘ نامید. شامگاه شد و بامداد آمد، روز اوّل.