3. بدین سبب زمین ماتم می‌کندو همۀ ساکنانش پژمرده می‌گردند،و حیوانات صحرا و پرندگان آسمانو حتی ماهیان دریا از میان می‌روند.
4. با وجود این، کسی ادعایی وارد نیاورَد،و کسی دیگری را متهم نسازد؛زیرا تویی، ای کاهنآن که من متهم می‌کنم.
5. تو در روز روشن خواهی لغزید،و نبی نیز همراه تو در شب.بنابراین، من مادرت را هلاک خواهم کرد؛
6. قوم من از عدم معرفت هلاک شده‌اند.از آنجا که تو معرفت را ترک کرده‌ای،من نیز تو را ترک کرده‌ام تا دیگر برای من کهانت نکنی.و چون شریعت خدایت را به فراموشی سپرده‌ای،من نیز فرزندان تو را به فراموشی خواهم سپرد.
7. هرقدر ایشان فزونی یافتند،همان قدر بیشتر به من گناه ورزیدند؛پس جلال ایشان را به رسوایی بدل خواهم کرد.
8. آنان گناه قوم مرا خوراک خویش ساختند،و حریصِ شرارت ایشان شدند.
9. پس کاهنان و قوم یکسان خواهند بود،و من هر دو را به سبب راههایشان مجازات خواهم کردو سزای اعمالشان را بدیشان خواهم رسانید.
10. آنان خواهند خورد، اما سیر نخواهند شد؛فاحشگی خواهند کرد، اما افزوده نخواهند شد؛زیرا سرسپردگی به خداوند را ترک کردند،
11. تا خویشتن را تسلیم فحشا و شراب کهنه و نو کنندکه عقل از سرشان می‌رباید.
12. قوم من از چوب سؤال می‌کنند،و عصایشان به آنها خبر می‌دهد.زیرا روح فحشا ایشان را گمراه کرده است،و خدای خویش را برای فاحشگی ترک گفته‌اند.
13. بر قُله‌های کوهها قربانی می‌کنندو بر تپه‌ها بخور می‌سوزانند،زیرِ درختان بلوط و سپیدار و بُنِه،زیرا سایۀ آنها نیکوست.از این رو دختران شما فاحشگی می‌کنند،و عروسانتان مرتکب زنا می‌شوند.
14. من دختران شما را آنگاه که فاحشگی می‌کنندو عروسانتان را آنگاه که زنا می‌کنند،مجازات نخواهم کرد؛زیرا خودِ مردان با فاحشه‌ها به خلوت می‌روندو با روسپیانِ بتخانه‌ها قربانی تقدیم می‌کنند.آری، قومی که فهم ندارند تباه خواهند شد.