3. پس خداوند چنین می‌گوید:هان من بلایی بر ضد این خاندان تدبیر می‌کنمکه از آن جان به در نتوانید برد،و با گردن افراشته راه نخواهید رفت،زیرا آن زمان، زمان بلا خواهد بود.
4. در آن روز بر شما طعنه خواهند زدو چون ماتمیان مرثیه خوانده، خواهند گفت:«به تمامی هلاک گشته‌ایم؛او نصیب قوم مرا تغییر داده است؛ببینید چگونه آن را از من دور می‌کند،و مزرعه‌های ما را میان مرتدان تقسیم می‌نماید!»
5. پس در جماعت خداوند کسی برای تو نخواهد بودکه به قرعه، زمین را با ریسمانِ اندازه‌گیری تقسیم کند.
6. ایشان موعظه کرده، می‌گویند: «موعظه مکنید؛بدین چیزها موعظه نباید کرد؛رسوایی دامنگیر ما نخواهد شد.»
7. ای خاندان یعقوب، آیا درست است که گفته شود:مگر صبر خداوند به سر آمده است؟آیا اینها اعمال اوست؟آیا کلام او برای آن کس که به درستی گام بر‌دارد نیکو نیست؟
8. اما در ایام اخیر قوم من به دشمنی برخاسته‌اند؛شما ردای نفیس را از تن آنان که در امنیت ره می‌سپارند به در می‌آورید،از تن آنان که از جنگ بازمی‌گردند.
9. زنانِ قوم مرا از خانه‌های باصفایشان بیرون می‌رانید،و فرزندان ایشان را تا به ابد از جلال من محروم می‌کنید.
10. برخیزید و بروید،زیرا اینجا مکانی برای استراحت نیست،چراکه در آن نجاستی هستکه به بلایی مُهلِک هلاک می‌کند.