7. شما از روزگار پدرانتان از فرایض من انحراف ورزیده و آنها را نگاه نداشتهاید. خداوند لشکرها میگوید: نزد من بازگشت کنید و من نیز نزد شما باز خواهم گشت. اما شما میگویید: ”در چه چیز بازگشت کنیم؟“
8. آیا انسان از خدا میدزدد؟ اما شما از من میدزدید! میگویید، ”در چه چیز از تو دزدیدهایم؟“ در دهیکها و هدایا.
9. شما سخت زیر لعنت هستید، زیرا که شما، یعنی تمامی این قوم، از من میدزدید.
10. پس حال، همۀ دهیکها را به انبارها بیاورید تا در خانۀ من خوراک باشد. و خداوند لشکرها میگوید: مرا بدینسان بیازمایید که آیا روزنههای آسمان را برایتان نخواهم گشود و چنان برکتی بر شما نخواهم ریخت که دیگر هیچ نیازی باقی نماند!