1. خداوند پادشاهی می‌کند،او خویشتن را به جلال آراسته است؛خداوند خود را آراسته است،او کمر خود را به قوّت بسته است.جهان مستحکم استو جنبش نخواهد خورد.
2. تخت سلطنت تو از قدیم استوار گشته است،و تو از ازل هستی.
3. سیلابها برافراشته‌اند، ای خداوند!سیلابها آواز خود را برافراشته‌اند،سیلابها خروش خود را برافراشته‌اند!
4. شکوهمندتر از آواز آبهای بسیار،شکوهمندتر از امواج دریا،شکوهمند است خداوند در عرش برین!
5. شهادات تو بی‌نهایت امین است،خداوندا، قدوسیت زیبندۀ خانۀ توست، تا ابدالآباد.