1. خداوندگارا، مسکن ما تو بوده‌ای،نسل اندر نسل.
2. پیش از آنکه کوهها زاده شوند،یا تو زمین و جهان را به وجود آوری،از ازل تا به ابد تو خدایی.
3. انسان را به خاک بازمی‌گردانیو می‌گویی: «ای بنی آدم، بازگردید!»
4. زیرا هزار سال در نظر توهمچون روزی است که گذشتیا چون پاسی از شب.
5. ایشان را همچون سیلاب می‌روبی؛همچون خوابند،همچون علفی که بامدادان تازه می‌شود: