1. خدایا، قومها به میراث تو داخل گشته‌اند؛معبد مُقدّست را نجس ساخته‌اند،و اورشلیم را به ویرانه‌ای بدل کرده‌اند.
2. اجساد خدمتگزارانت را خوراک مرغان هوا ساخته‌اند،و گوشت تن سرسپردگانت را طعمۀ وحوش زمین گردانیده‌اند.
3. خون ایشان را همچون آبْ گِرداگرد اورشلیم ریخته‌اند،بی‌آنکه کسی باشد که دفنشان کند.
4. نزد همسایگان رسوا شده‌ایم،و مایۀ تمسخر و ریشخند اطرافیانیم.
5. تا به کی خداوندا؟ آیا تا به ابد خشمگین خواهی بود؟تا به کی غیرتت چون آتش خواهد سوزانید؟
6. غضب خود را بر قومهایی بریز که تو را نمی‌شناسند،و بر ممالکی که نام تو را نمی‌خوانند؛