6. تا نسل بعد آن را بدانند،یعنی فرزندانی که زین پس زاده می‌شوند،و ایشان نیز برخیزند،و آنرا به فرزندان خویش بازگویند؛
7. تا ایشان نیز بر خدا توکل کنندو کارهای خدا را از یاد نبرند،بلکه فرامین او را نگاه دارند؛
8. و همچون پدران خود نباشندکه نسلی گردنکش و یاغی بودند؛دلِ خویش را استوار نداشتند،و جانشان به خدا وفادار نبود.
9. بنی‌اِفرایِم، هرچند مسلح و کمان‌کش بودند،در روز نبرد روی گرداندند!
10. آنان عهد خدا را نگاه نداشتندو از سلوک به شریعت وی سر باز زدند.
11. کارهای او را فراموش کردند،عجایبی را که بدیشان نمایانده بود.
12. در برابر چشم پدرانشان کارهای شگفت کرده بود،در سرزمین مصر، در دیار صوعَن؛
13. دریا را بشکافت و ایشان را از میان آن گذرانید؛و آبها را چون پشته بر پا داشت.
14. در روز ایشان را به ابر هدایت فرمود،و تمام شب، به نورِ آتش.
15. در بیابان صخره‌ها را بشکافتو ایشان را گویی از ژرفاها به فراوانی نوشانید؛
16. از دلِ تخته‌سنگ چشمه‌ها بیرون آوردو آب را چون نهرها جاری ساخت.
17. اما ایشان باز هم بیشتر به او گناه ورزیدند،و در بیابان بر آن متعال شوریدند!
18. با مطالبۀ خوراکی که در هوس آن بودندخدا را در دلهای خویش آزمودند.