12. در برابر چشم پدرانشان کارهای شگفت کرده بود،در سرزمین مصر، در دیار صوعَن؛
13. دریا را بشکافت و ایشان را از میان آن گذرانید؛و آبها را چون پشته بر پا داشت.
14. در روز ایشان را به ابر هدایت فرمود،و تمام شب، به نورِ آتش.
15. در بیابان صخره‌ها را بشکافتو ایشان را گویی از ژرفاها به فراوانی نوشانید؛
16. از دلِ تخته‌سنگ چشمه‌ها بیرون آوردو آب را چون نهرها جاری ساخت.
17. اما ایشان باز هم بیشتر به او گناه ورزیدند،و در بیابان بر آن متعال شوریدند!
18. با مطالبۀ خوراکی که در هوس آن بودندخدا را در دلهای خویش آزمودند.
19. بر ضد خدا به سخن آمده، گفتند:«آیا خدا قادر است در بیابان سفره‌ای بگسترد؟
20. هان صخره را زد، و آب فوران کردو سیلابها جاری شد.اما آیا نان نیز توانَد داد؟یا گوشت برای قوم خود مهیا تواند کرد؟»
21. پس چون خداوند این را شنید، به‌غایت خشمگین شد؛آتشی بر یعقوب افروخته گشت،و خشم او بر اسرائیل مشتعل گردید.
22. زیرا به خدا ایمان نداشتند،و بر نجات وی اعتماد نکردند.
23. با این حال، افلاک برین را فرمان دادو درهای آسمان را بگشود؛
24. بر آنها ’مَنّا‘ بارانید تا بخورند،و غلّۀ آسمانی بدیشان عطا فرمود.
25. آدمیان نان فرشتگان را خوردند؛و برایشان آذوقه فرستاد تا سیر شدند.