کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 77:4-13 هزارۀ نو (NMV)

4. چشمانم را باز نگاه می‌داری؛چنان پریشانم که سخن نمی‌توانم گفت.

5. به ایام گذشته می‌اندیشم،به سالهای روزگاران پیشین.

6. شبانگاه سرود خویش را به یاد می‌آورم؛در دل می‌اندیشم و روح من تفتیش می‌کند:

7. «آیا خداوندگار تا به ابد طرد خواهد نمود؟و دیگر هرگز نظر لطف نخواهد افکند؟

8. آیا محبت او برای همیشه پایان پذیرفته،و وعدۀ او برای همۀ نسلها باطل گردیده است؟

9. آیا خدا فیض خود را از یاد برده،و در خشم خویش، رحمت خود را بازداشته است؟» سِلاه

10. آنگاه گفتم: «این ضعف من است.»زِهی سالهای دست راست آن متعال!

11. کارهای خداوند را یاد خواهم کرد؛آری، عجایب تو را که از قدیم است، به یاد خواهم آورد.

12. در تمامی کارهای تو تأمل خواهم کردو به اعمال تو خواهم اندیشید.

13. خدایا، طریق تو در قدوسیت است.کیست خدای بزرگ همچون خدای ما؟

خوانده شده فصل کامل مزمور 77