1. خدایا نجاتم ده،زیرا آبها تا به گردنم برآمده است.
2. در لجن‌زارِ ژرف فرو رفته‌ام،جایی که نتوان ایستاد.به آبهای ژرف درآمده‌امو سیلابها مرا در خود گرفته‌اند.
3. از فریاد خود خسته شده‌ام؛گلویم خشک شدهو چشمانم از انتظار برای خدایم تار گشته است.
4. آنان که بی‌سبب از من نفرت دارند،از شمار موهای سرم افزونترند.بسیارند کسانی که قصد نابودی‌ام دارند،دشمنانم که بر من تهمت ناروا می‌زنند.آنچه را که ندزدیده‌امآیا باید اکنون بازگردانم؟