1. خدایا نجاتم ده،زیرا آبها تا به گردنم برآمده است.
2. در لجن‌زارِ ژرف فرو رفته‌ام،جایی که نتوان ایستاد.به آبهای ژرف درآمده‌امو سیلابها مرا در خود گرفته‌اند.
3. از فریاد خود خسته شده‌ام؛گلویم خشک شدهو چشمانم از انتظار برای خدایم تار گشته است.
4. آنان که بی‌سبب از من نفرت دارند،از شمار موهای سرم افزونترند.بسیارند کسانی که قصد نابودی‌ام دارند،دشمنانم که بر من تهمت ناروا می‌زنند.آنچه را که ندزدیده‌امآیا باید اکنون بازگردانم؟
5. خدایا تو حماقت مرا می‌دانی؛تقصیرات من از تو پنهان نیست.
6. ای خداوندگار، خداوندِ لشکرها،آنان که بر تو امید بسته‌اند به سبب من شرمنده نشوند.ای خدای اسرائیل،جویندگان تو به سبب من رسوا نگردند.
7. زیرا به‌خاطر توست که اهانت را بر خود هموار کرده‌امو رخسارم از شرم پوشیده شده است.
8. در چشم برادرانم بیگانه گشته‌امو در نظر پسران مادرم، اجنبی می‌نمایم؛
9. زیرا غیرت برای خانۀ تو مرا سوزانده استو توهینهای اهانت‌کنندگانِ تو بر من فرو افتاده.
10. آنگاه که اشک ریخته، روزه داشته‌ام،بر من اهانت رفته است.
11. آنگاه که پلاس را جامۀ خویش ساخته‌ام،نزد ایشان ضرب‌المثل شده‌ام.
12. موضوع گفتگوی دروازه‌نشینانمو ترانۀ میگساران گشته‌ام.