کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 62:7-12 هزارۀ نو (NMV)

7. بر خداست نجات و عزت من؛صخرۀ نیرومند و پناه من در خداست.

8. ای قوم، همواره بر او توکل کنید،و سفرۀ دل خویش را بر او بگشایید؛زیرا که خدا پناه ماست. سِلاه

9. براستی که بنی‌آدم نَفَسی بیش نیستند،و آدمیان فریبی بیش نی؛در کفۀ ترازو بالا می‌روند،زیرا جملگی با هم از بخار نیز سبکترند!

10. بر ظلم توکل مکنیدو به مالِ دزدی امید مبندید؛و هرچند بر دارایی‌تان افزوده گردد،دل بدان مبندید.

11. خدا یک بار گفته استو من دو بار شنیده‌ام که:قدرت از آن خداست

12. و محبت نیز از آن تو، ای خداوندگار.به‌یقین که تو هر کس را سزا خواهی داد،بر حسب آنچه کرده است.

خوانده شده فصل کامل مزمور 62