8. اما تو، خداوندا، بر ایشان می‌خندی،تو همۀ قومها را ریشخند می‌کنی!
9. ای قوّت من، برای تو انتظار خواهم کشید؛زیرا تو، خدایا، قلعۀ بلند منی!
10. خدا که مرا محبت می‌کند، پیش روی من خواهد رفتو مرا قادر خواهد ساخت تا پیروزمندانه بر دشمنانم بنگرم.
11. اما، ای خداوندگار، که سپرِ ما هستی، ایشان را مکُش،مبادا قوم من فراموش کنند!ایشان را در قوّت خویش بلرزان،و به زیر افکن!
12. به سبب گناهان دهانشانو سخنان لبانشان،در غرور خویش گرفتار آیند!به سبب نفرینها و دروغهایی که می‌گویند،
13. ایشان را در خشم نابود ساز!نابودشان کن تا دیگر نباشند!آنگاه تا به کرانهای زمین خواهند دانستکه خدا بر یعقوب فرمان می‌راند. سِلاه
14. شبانگاهان بازمی‌گردند،چون سگان پارس می‌کنند،و گِرد شهر پرسه می‌زنند!