12. به سبب گناهان دهانشانو سخنان لبانشان،در غرور خویش گرفتار آیند!به سبب نفرینها و دروغهایی که می‌گویند،
13. ایشان را در خشم نابود ساز!نابودشان کن تا دیگر نباشند!آنگاه تا به کرانهای زمین خواهند دانستکه خدا بر یعقوب فرمان می‌راند. سِلاه
14. شبانگاهان بازمی‌گردند،چون سگان پارس می‌کنند،و گِرد شهر پرسه می‌زنند!
15. در پی طعا‌م می‌گردند،و اگر سیر نشوند زوزه می‌کشند!
16. اما من در وصف قدرت تو می‌سرایم؛صبحگاهان در وصف محبت تو شادمانه می‌سرایم؛زیرا تو قلعۀ بلند منی،و پناهگاه من در روز تنگی.
17. ای قوّت من، در وصف تو می‌سرایم؛خدایا، تو دژ بلند منی،خدایی که محبتم می‌کند!