کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 52:6-9 هزارۀ نو (NMV)

6. پارسایان خواهند دید و خواهند ترسید؛بر او خواهند خندید و خواهند گفت:

7. «هان، این است کسی که خدا را قلعۀ خویش نساخت،بلکه بر ثروتِ کلانِ خود توکل کردو در ویرانگری خویش نیرومند شد!»

8. اما من همچون درخت زیتونی هستمکه در خانۀ خدا می‌شکفد؛من بر محبت خدا توکل دارم،تا ابدالآباد.

9. به سبب آنچه کرده‌ایتو را جاودانه سپاس خواهم گفت؛و در حضور سرسپردگانتانتظار نام تو را خواهم کشید،زیرا که نیکوست.

خوانده شده فصل کامل مزمور 52