2. زبانت نابودی را تدبیر می‌کند،همچون تیغی بُرنده، ای حیله‌گر!
3. بدی را بیش از نیکویی دوست می‌داری،و دروغ را بیش از راستگویی. سِلاه
4. همۀ سخنان مرگبار را دوست می‌داری،ای زبان دغل‌باز!
5. پس خدا نیز تو را برای همیشه سرنگون خواهد کرد؛تو را خواهد ربود و از خیمه‌ات بر خواهد کند،و تو را از زمین زندگان ریشه‌کن خواهد کرد. سِلاه
6. پارسایان خواهند دید و خواهند ترسید؛بر او خواهند خندید و خواهند گفت:
7. «هان، این است کسی که خدا را قلعۀ خویش نساخت،بلکه بر ثروتِ کلانِ خود توکل کردو در ویرانگری خویش نیرومند شد!»
8. اما من همچون درخت زیتونی هستمکه در خانۀ خدا می‌شکفد؛من بر محبت خدا توکل دارم،تا ابدالآباد.
9. به سبب آنچه کرده‌ایتو را جاودانه سپاس خواهم گفت؛و در حضور سرسپردگانتانتظار نام تو را خواهم کشید،زیرا که نیکوست.