9. زیرا که حقیقت بر زبانشان نیستو در باطنشان تباهی است و بس.گلویشان گوری است گشاده،و زبان خود را چرب می‌کنند.
10. خدایا، ایشان را تقصیرکار بشمار،باشد که به سبب مشورتهای خود بیفتند؛به سبب کثرت نافرمانیهایشان دورشان افکن،زیرا که بر تو شوریده‌اند.
11. اما آنان که به تو پناه می‌آورند جملگی شادمان شوندو جاودانه بانگ شادی برآورند.زیر سایۀ خود محفوظشان بدارتا دوستداران نام تو در تو وجد کنند.