3. خدا در دژهای آن است،او خود را چون قلعۀ بلند شناسانیده.
4. هان پادشاهان به هم پیوستندو با هم پیش آمدند؛
5. اما چون آن را دیدند، مبهوت گشتند،و هراسان گریختند!
6. لرزه بر ایشان مستولی شد،و درد شدید همچون زنی که می‌زاید.
7. تو کشتیهای تَرشیش رابه باد شرقی در هم شکستی.
8. چنانکه شنیده بودیم، به چشم خود دیدیم،در شهر خداوندِ لشکرها؛در شهر خدای ما،که خدا تا به ابد استوارش خواهد ساخت. سِلاه
9. خدایا، در اندرون معبد تودر محبتت تأمل می‌کنیم.
10. ستایش تو، خدایا، همچون آوازۀ نامت،تا به کرانهای زمین می‌رسد؛و دست راستت آکنده از عدالت است.