1. خدا پناه و قوّت ماست،و یاوری که در تنگیها فوراً یافت می‌شود.
2. پس نخواهیم ترسید، اگرچه زمین متحرک شود،و کوهها به قعر دریا فرو افتند؛
3. اگرچه آبهایش بخروشند و به جوشش درآیندو کوهها از تلاطم آن به لرزه افتند. سِلاه
4. نهری هست که جویبارهایش شهر خدا را فرحناک می‌سازد،مسکن قدوس آن متعال را.
5. خدا در میان آن است، پس جنبش نخواهد خورد؛در سپیده‌دم، خدا یاری‌اش خواهد کرد.
6. قومها می‌شورند و حکومتها سرنگون می‌شوند؛او آواز خود را می‌دهد و زمین می‌گدازد!
7. یهوه خدای لشکرها با ماست؛خدای یعقوب دژ بلند ماست! سِلاه