1. خداوندا، در خشم خویش توبیخم مکنو در غضبت، تأدیبم مفرما.
2. زیرا که تیرهای تو در من نشسته،و دستت بر من فرود آمده است.
3. در تن من به سبب خشم تو، صحتی نیست؛و نه سلامتی در استخوانهایم، به سبب گناه.
4. تقصیراتم از سَرَم گذشته،همچون باری گران از طاقتم سنگینتر است.
5. زخمهایم به سبب حماقتمبه چرک نشسته و نفرت‌انگیز شده است.
6. به خود می‌پیچم و بسیار خم گشته‌ام؛همۀ روز ماتم‌کنان می‌گردم.
7. کمرم از سوزش پر گشته،و در تن من صحتی نیست.
8. رمقی در من نمانده و سخت کوفته شده‌ام؛از سوز دل، ناله برمی‌آورم.
9. خداوندگارا، آرزوهایم همه در برابر توست؛ناله‌هایم از تو پنهان نیست.