کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 37:24-34 هزارۀ نو (NMV)

24. هرچند بیفتد، نقشِ بر زمین نخواهد شد،زیرا خداوند دستش را می‌گیرد.

25. من جوان بودم و اینک سالخورده‌ام،با این همه، هرگز پارسایی را ندیده‌ام که وانهاده شده باشدو نه فرزندانش را که گدای نان شوند.

26. همواره گشاده‌دست است و قرض‌دهنده،و فرزندانش مایۀ برکتند.

27. از بدی روی بگردان و نیکویی کن؛آنگاه تا به ابد سکونت خواهی یافت.

28. زیرا خداوند عدالت را دوست می‌داردو سرسپردگان خود را ترک نخواهد کرد.آنان تا به ابد محفوظ خواهند بود،اما نسل شریران منقطع خواهند شد.

29. پارسایان زمین را به میراث خواهند بردو تا به ابد در آن سکونت خواهند کرد.

30. دهان پارسا حکمت را بیان می‌کند،و زبانش به عدالت سخن می‌گوید.

31. شریعتِ خدایش در دل اوست،و پاهایش نمی‌لغزد.

32. شریر به کمین پارسا می‌نشیند،و قصد جان او دارد؛

33. اما خداوند او را به دست وی وانمی‌گذارد،و چون به محاکمه کشیده شود، نخواهد گذاشت محکوم گردد.

34. منتظر خداوند باش و طریق او را نگاه دار،که تو را به وراثت زمین سرافراز خواهد ساخت،و چون شریران منقطع شوند، به چشم خواهی دید.

خوانده شده فصل کامل مزمور 37