کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 34:1-15 هزارۀ نو (NMV)

1. خداوند را در همه وقت متبارک خواهم خواند؛ستایش وی همواره بر زبان من خواهد بود.

2. جان من در خداوند فخر خواهد کرد؛مسکینان بشنوند و شادی کنند.

3. خداوند را با من تجلیل کنید،نام او را با یکدیگر برافرازیم.

4. خداوند را جُستم، و مرا اجابت کرد؛او مرا از همۀ ترسهایم رهانید.

5. آنان که نگاهشان بر اوست، می‌درخشند؛روی ایشان هرگز شرمسار نمی‌شود.

6. این مسکین فریاد برآورد و خداوند صدایش را شنیدو او را از همۀ تنگیهایش نجات بخشید.

7. فرشتۀ خداوند گرداگرد ترسندگان او اردو می‌زند،و آنان را می‌رهاند.

8. بچشید و ببینید که خداوند نیکوست؛خوشا به حال آن که در او پناه گیرد.

9. ای مقدسین خداوند، از او بترسید،زیرا ترسندگان او را هیچ کمی نیست.

10. شیران ژیان، محتاج و گرسنه می‌شوند،اما جویندگان خداوند هیچ چیزِ نیکو کم نخواهند داشت.

11. ای فرزندان، بیایید و به من گوش فرا دهید،تا ترس خداوند را به شما بیاموزم.

12. کیست آن که آرزومند حیات باشدو دوستدار روزهای بسیار، تا نیکویی ببیند؟

13. زبان از بدی نگاه دارو لبان از فریب فرو بند؛

14. از بدی روی بگردان و نیکویی پیشه کن،آرام بجوی و در پی صلح باش.

15. چشمان خداوند، بر پارسایان استو گوشهایش به فریاد کمک ایشان؛

خوانده شده فصل کامل مزمور 34