1. ای خداوند، ای صخرۀ من، تو را می‌خوانمگوش خویش بر من مبند.مبادا اگر خاموش بمانی،همچون کسانی گردم که به گودال فرو می‌روند.
2. چون تو را به یاری می‌خوانم،و دستانم را به سوی قُدس‌الاقداس تو برمی‌افرازمفریاد التماسم را بشنو.
3. مرا با شریران محکوم مکن،با آنان که شرارت را پیشۀ خود ساخته‌اند؛که با همسایگانشان دَم از صلح و صفا می‌زنند،اما بدی در دل ایشان است.
4. آنان را بر حسب اعمالشان جزا ده،و بر طبق شرارتِ کَرده‌هایشان؛آری، بر حسب عمل دستهاشان جزایشان دهو ایشان را به سزای اعمالشان برسان.
5. از آن رو که به کارهای خداوند اعتنا نمی‌کنندو نه به عمل دستهای او،پس ایشان را منهدم خواهد ساختو دیگر هرگز بنا نخواهد کرد.
6. متبارک باد خداوند،زیرا فریاد التماس مرا شنیده است.
7. خداوند نیرو و سپر من است؛دلم بر او توکل دارد، و مدد یافته‌ام.قلبم آکنده از شادی استو با سرود، او را سپاس می‌گویم.
8. خداوند قوّت قوم خویش است،و قلعۀ نجات برای مسیح خود.
9. قوم خویش را نجات بخش و میراث خود را مبارک فرما؛ایشان را شبان باش و تا ابد بر دوش خود ببر.