1. ای خداوند، ای صخرۀ من، تو را می‌خوانمگوش خویش بر من مبند.مبادا اگر خاموش بمانی،همچون کسانی گردم که به گودال فرو می‌روند.
2. چون تو را به یاری می‌خوانم،و دستانم را به سوی قُدس‌الاقداس تو برمی‌افرازمفریاد التماسم را بشنو.
3. مرا با شریران محکوم مکن،با آنان که شرارت را پیشۀ خود ساخته‌اند؛که با همسایگانشان دَم از صلح و صفا می‌زنند،اما بدی در دل ایشان است.
4. آنان را بر حسب اعمالشان جزا ده،و بر طبق شرارتِ کَرده‌هایشان؛آری، بر حسب عمل دستهاشان جزایشان دهو ایشان را به سزای اعمالشان برسان.