1. از چه سبب قومها می‌شورندو ملتها به عبث تدبیر می‌کنند؟
2. پادشاهان زمین به صف می‌شوندو فرمانروایان به مشورت می‌نشینند،بر ضد خداوند و بر ضد مسیح او؛
3. که «بیایید بندهایشان بگسلیمو زنجیرهایشان از خود بیفکنیم.»
4. آن که در آسمانها جلوس کرده، می‌خندد؛خداوندگار ریشخندشان می‌کند.
5. آنگاه در خشم خویش بدیشان سخن خواهد گفت،و به غضب خویش ایشان را هراسان خواهد ساخت.
6. خواهد گفت: «من پادشاه خود را نصب کرده‌ام،بر کوه مقدسم صَهیون».
7. و حال، من حکم را بازمی‌گویم،خداوند مرا گفته است: «تو پسر من هستی؛امروز من تو را مولود ساخته‌ام.