کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 148:3-14 هزارۀ نو (NMV)

3. ای خورشید و ماه، او را بستایید،ای همۀ ستارگان درخشان، او را بستایید.

4. ای فلک‌الافلاک، او را بستایید،و ای آبهایی که فوق آسمانهایید.

5. اینان همه نام خداوند را بستایند،زیرا که او امر فرمود، و آفریده شدند.

6. و آنها را بر پا داشت، تا ابد‌الآباد،و فریضه‌ای قرار داد که از آن در نتوان گذشت.

7. خداوند را از زمین بستایید،ای جانداران بزرگ دریایی و همۀ ژرفاها؛

8. ای آذرخش و تگرگ و برف و ابر،و ای بادهای توفانی که امر او را به جا می‌آورید!

9. ای کوهها و همۀ تپه‌ها،ای درختان میوه و همۀ سروها؛

10. ای وحوش و همۀ چارپایان،ای خزندگان و پرندگان بالدار؛

11. ای شاهان زمین و تمامی قومها،ای امیران و همۀ حکام جهان؛

12. ای مردان جوان و دوشیزگان،ای پیران و ای جوانان.

13. اینان همه، نام خداوند را بستایند،زیرا تنها نام او متعال است؛شکوه او فوق زمین و آسمان است.

14. او شاخی برای قوم خود برافراشته است،ستایش برای همۀ سرسپردگانش،برای بنی‌اسرائیل که قومی نزدیک به اویند.هللویاه!

خوانده شده فصل کامل مزمور 148