کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 147:6-13 هزارۀ نو (NMV)

6. خداوند فروتنان را برمی‌افرازد،اما شریران را بر زمین می‌افکند.

7. خداوند را با شکرگزاری بسرایید،با چنگ برای خدای ما بنوازید.

8. او آسمان را به ابرها می‌پوشاند،و برای زمین باران مهیا می‌کند،و سبزه را بر کوهها می‌رویاند.

9. او حیوانات را خوراک می‌دهد،زاغچه‌ها را، که فریاد برمی‌آورند.

10. از نیروی اسب خشنود نمی‌گردد،و ساقهای انسان پسندیدۀ او نیست.

11. خشنودی خداوند در ترسندگان اوست،در آنان که به محبت او امیدوارند.

12. ای اورشلیم، خداوند را بستا!ای صَهیون، خدای خود را ستایش کن!

13. زیرا او پشت‌بندهای دروازه‌هایت را مستحکم می‌گرداند،و فرزندانت را در اندرونت برکت می‌دهد.

خوانده شده فصل کامل مزمور 147