کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 129:4-8 هزارۀ نو (NMV)

4. اما خداوند عادل است؛او بندهای شریران را از من گسسته است.

5. باشد کسانی که از صَهیون بیزارندجملگی شرمسار و مغلوب گردند.

6. همچون علفی باشند که بر بامها می‌روید،و پیش از آنکه رشد کند، خشک می‌شود!

7. که دروگر دست خود را از آن پر نتواند کرد،و نه گِردآورندۀ محصول دامن خویش را؛

8. و نه رهگذران توانند گفت:«برکت خداوند بر شما باد!به نام خداوند شما را برکت می‌دهیم!»

خوانده شده فصل کامل مزمور 129