1. خداوند را دوست می‌دارم،زیرا که آواز من و فریاد التماسم را شنیده است.
2. چون گوش خود را به من مایل گردانیده،در روزهای زندگی خود او را خواهم خواند.
3. بندهای مرگ بر گِرد من پیچید،فشارهای هاویه مرا درگرفت،به تنگی و اندوه گرفتار آمدم.
4. آنگاه نام خداوند را خوانده، گفتم:«آه، ای خداوند، جانم را خلاصی ده!»
5. خداوند فیّاض و عادل است؛خدای ما رحیم است.
6. خداوند ساده‌دلان را حفظ می‌کند؛او در ذلت من مرا نجات بخشید.
7. ای جان من به استراحت خود برگرد،زیرا خداوند بر تو احسان کرده است.
8. زیرا که تو جان مرا از مرگ رهانیدی،و چشمانم را از اشک،و پاهایم را از لغزش،