5. گرسنه و بسیار تشنه،جانشان در اندرونشان کاهیده شد.
6. آنگاه در تنگی خویش نزد خداوند فریاد برآوردند،و ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید.
7. آنان را از راهی راست هدایت کرد،تا به شهری مسکون درآمدند.
8. پس خداوند را به سبب محبتش سپاس گویند،به جهت کارهای شگفت‌انگیزش برای بنی‌آدم.
9. زیرا که جان آرزومند را سیر می‌گرداندو جان گرسنه را به چیزهای نیکو پر می‌سازد.
10. برخی در تاریکی و ظلمت غلیظ نشسته بودند،زندانیان ظلم و زنجیرهای آهنین؛
11. زیرا بر کلام خدا طغیان ورزیده،و مشورت آن متعال را نپذیرفته بودند.
12. پس دلهای ایشان را زیر بار مشقت خم ساخت؛و لغزیدند و یاری‌رسانی نبود.
13. آنگاه در تنگی خویش نزد خداوند فریاد برآوردند،و ایشان را از تنگیهایشان نجات بخشید.
14. ایشان را از تاریکی و ظلمت غلیظ بیرون آورد،و بندهای ایشان را بگسست.
15. پس خداوند را به سبب محبتش سپاس گویند،به جهت کارهای شگفت‌انگیزش برای بنی‌آدم.
16. زیرا که درهای برنجین را در هم می‌شکند،و پشت‌بندهای آهنین را دو پاره می‌کند.
17. برخی به واسطۀ راههای عِصیانگرانۀ خود احمق گردیدند،و به سبب تقصیرات خویش ستم دیدند.
18. جان ایشان از هر خوراکی کراهت داشت،و به دروازه‌های مرگ نزدیک آمدند.