کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 107:28-33 هزارۀ نو (NMV)

28. آنگاه در تنگی خویش نزد خداوند فریاد برآوردند،و ایشان را از تنگیهایشان بیرون کشید.

29. توفان را آرام و ساکت ساخت،و امواج دریا ساکن گشت.

30. شادمان شدند چون آرامی پدید آمدو ایشان را به بندرِ مرادشان رهنمون گشت.

31. پس خداوند را به سبب محبتش سپاس گویندبه جهت کارهای شگفت‌انگیزش برای بنی‌آدم؛

32. او را در جماعت مردمان تمجید کنند،و در مجمع مشایخ بستایند.

33. او رودخانه‌ها را به بیابان بدل می‌سازدو چشمه‌های آب را به زمین تشنه؛

خوانده شده فصل کامل مزمور 107