کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 107:23-30 هزارۀ نو (NMV)

23. برخی بر کشتیها رهسپار دریا شدند،و بر آبهای عظیم به تجارت پرداختند.

24. کارهای خداوند را دیدند،اعمال شگفتش را در ژرفا!

25. زیرا او سخن گفت و بادْ توفان را به پا داشتکه امواجِ دریا را برافراشت.

26. به آسمانها بالا رفتندو به ژرفاها فرود آمدند،و در این مَهلکه، جانی در ایشان نماند.

27. همچو مستان افتان و خیزان شدند،و عقلشان از چاره‌اندیشی درماند.

28. آنگاه در تنگی خویش نزد خداوند فریاد برآوردند،و ایشان را از تنگیهایشان بیرون کشید.

29. توفان را آرام و ساکت ساخت،و امواج دریا ساکن گشت.

30. شادمان شدند چون آرامی پدید آمدو ایشان را به بندرِ مرادشان رهنمون گشت.

خوانده شده فصل کامل مزمور 107