38. خون بی‌گناه را ریختند،خون پسران و دختران خود را؛که ایشان را برای بتهای کنعان قربانی کردند،و زمین به خون آلوده شد.
39. پس با کارهای خود نجس گردیدندو به اعمال خویش خودفروشی کردند.
40. بنابراین خشم خداوند بر قومش افروخته شد،و از میراث خویش منزجر گشت.
41. آنان را به دست قومها تسلیم کرد،و نفرت‌کنندگانشان بر ایشان فرمان راندند.
42. دشمنان بر آنها ظلم کردند،و ایشان زیر دست آنها ذلیل گردیدند.
43. بارها ایشان را رهایی بخشیداما در مشورتهای خود سر به شورش برداشتندو به سبب تقصیر خویش خوار گردیدند.
44. با این همه، بر تنگی ایشان نظر افکند،هنگامی که فریادشان را شنید.
45. به‌خاطر آنها عهد خویش را به یاد آورد،و بر حسب کثرت محبت خویش گذشت نمود.
46. اسیرکنندگانِ آنها را جملگی،به رحم آوردن بر ایشان برانگیخت.
47. ای یهوه، خدای ما، نجاتمان ده،و از میان قومها ما را گِرد آور،تا نام قدوس تو را سپاس گوییم،و در ستایش تو فخر نماییم.
48. متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل،از ازل تا ابدالآباد.و تمامی مردم بگویند، «آمین».هَلِلویاه!