کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزمور 104:28-35 هزارۀ نو (NMV)

28. چون این را به آنها می‌بخشی،آن را گرد می‌آورند؛چون دست خویش را می‌گشایی،از چیزهای نیکو سیر می‌شوند.

29. اما چون روی خود را می‌پوشانی،پریشان می‌گردند؛و چون روح ایشان را قبض می‌کنی،می‌میرند و به خاک بازمی‌گردند!

30. چون روح خود را می‌فرستی،آفریده می‌شوند،و روی زمین را تازه می‌سازی!

31. باشد که جلال خداوند تا به ابد پایدار مانَد!باشد که خداوند از کارهای خویش شادمان شود؛

32. که بر زمین می‌نگرد، و زمین به لرزه درمی‌آید!که کوهها را لمس می‌کند، و آتش‌فشان می‌شود!

33. من تا زنده هستم خداوند را خواهم سرایید!تا وجود دارم برای خدایم سرود ستایش خواهم خواند!

34. تفکر من برای او لذتبخش باشد،زیرا که من در خداوند شادی می‌کنم!

35. اما گنهکاران از زمین محو گردند،و شریران دیگر یافت نشوند!ای جان من، خداوند را متبارک بخوان!هَلِلویاه!

خوانده شده فصل کامل مزمور 104