38. آیا از دهان آن متعال نیست،که هم مصیبت و هم خوشی صادر می‌شود؟
39. چرا باید انسانی که هنوز زنده است، شِکوِه سر دهدآنگاه که به سبب گناهانش مکافات می‌بیند؟
40. بیایید تا راههای خویش را بسنجیم و آنها را بیازماییم؛بیایید تا به سوی خداوند بازگشت کنیم!
41. بیایید تا دلها و دستانمان رابه سوی خدایی که در آسمان است برافراشته، بگوییم:
42. «ما گناه کردیم و عِصیان ورزیدیم،و تو نیامرزیدی.
43. «خویشتن را به خشم پوشانیدیو ما را تعقیب کرده، بی‌ترحم هلاک نمودی؛
44. خود را به ابر مستور ساختیتا هیچ دعایی به تو نرسد.
45. ما را در میان قومها،خاکروبه و زباله ساختی.
46. «دشمنانمان جملگیدهان خویش را بر ضد ما می‌گشایند؛