19. مصیبت و سرگردانیام را به یاد آور،اَفسَنتین و زهر تلخ را!
20. جانم آنها را پیوسته به یاد میآوردو در درونم افسرده میشود.
21. لیکن به این میاندیشم،و از این رو امیدوار خواهم بود:
22. محبتهای خداوند هرگز پایان نمیپذیرد،زیرا که رحمتهای او بیزوال است؛
23. آنها هر بامداد تازه میشود؛وفاداری تو عظیم است.