24. «بنی‌اسرائیل را بگو: اوّلین روز از ماه هفتم، روز فراغت برای شما خواهد بود، محفلی مقدّس که با نواختن شیپور گرامی داشته خواهد شد.
25. هیچ کار مکنید و هدیۀ اختصاصی به خداوند تقدیم نمایید.»
26. خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:
27. «دهمین روز از این ماه هفتم، روز کفّاره است. این برای شما محفل مقدّس باشد. جانهای خود را رنجور سازید، و هدیۀ اختصاصی به خداوند تقدیم کنید.
28. در این روز هیچ کار مکنید، زیرا روز کفّاره است، تا در حضور یهوه خدایتان برای شما کفّاره به جا آورده شود.
29. زیرا هر که در این روز جانِ خویش را رنجور نسازد، از میان قوم خود منقطع خواهد شد.
30. و هر که در این روز کار کند، من آن شخص را از میان قومش هلاک خواهم ساخت.
31. هیچ کار مکنید؛ این است فریضۀ ابدی در همۀ نسلهایتان، هر جا که ساکن باشید.
32. این برای شما شَبّاتِ فراغت خواهد بود، پس جانهای خود را رنجور سازید. در شامگاهِ روز نهم ماه، از شامگاه تا شامگاه، شَبّاتِ خود را نگاه دارید.»
33. خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:
34. «بنی‌اسرائیل را بگو: از پانزدهمین روز این ماه هفتم، به مدت هفت روز عید آلاچیقها برای خداوند برگزار خواهد شد.
35. روز اوّل، محفل مقدّس داشته باشید؛ هیچ کار مکنید.
36. هفت روز، هدایای اختصاصی به خداوند تقدیم کنید. روز هشتم، محفل مقدّس برای شما باشد و هدیۀ اختصاصی به خداوند تقدیم کنید. این گردهم‌آییِ مخصوص است؛ هیچ کار مکنید.
37. «اینهاست اعیاد خداوند که باید آنها را به عنوان محفل مقدّس اعلام کنید، و در آنها هدایای اختصاصی به خداوند تقدیم کنید، یعنی قربانیهای تمام‌سوز، هدایای آردی، دیگر قربانیها، و هدایای ریختنی را، هر کدام در روزش.
38. اینها سوای شَبّاتهای خداوند، سوای هدایای شما، و سوای همۀ قربانیهای نذری و اختیاری شماست که به خداوند تقدیم می‌کنید.
39. «در پانزدهمین روز از ماه هفتم، چون محصول زمین را جمع کردید، عید خداوند را به مدت هفت روز جشن بگیرید؛ روز اوّل، روز فراغت خواهد بود، و نیز روز هشتم.
40. روز اوّل، از میوۀ درختان مرغوب برای خود بگیرید، و نیز شاخه‌های نخل و شاخه‌های درختان پربرگ و بیدهای کنار نهر، و هفت روز در حضور یهوه خدایتان شادی کنید.