11. ای عروس من، از لبانت عسل می‌چکد؛زیر زبانت، شیر و شهد است،و رایحۀ خوش جامه‌ات، همچون عطرِ لبنان!
12. خواهر و عروس من،باغی است دربسته،چشمه‌ای است قفل‌شده،و سرچشمه‌ای است مَمهور!
13. نهالهایش بوستان اَنار است،پر از میوه‌های گوارا،و حَنا و سُنبل؛
14. پر از سُنبل و زعفران،نی و دارچین و انواع کُندُر،و مُر و عود و دل‌انگیزترین عطریات!
15. تو چشمۀ باغهایی،برکۀ آب جاری،و نهرهای سرازیر از لبنان!
16. ای باد شمال، برخیز!ای باد جنوب، بیا!بر باغ من بِوَز،تا عطرهایش بپراکند.باشد که دلداده‌ام به باغ خویش درآید،و از میوه‌های گوارایش کام یابَد.