11. زیرا عاموس چنین می‌گوید:«”یِرُبعام به شمشیر خواهد مرد،و اسرائیل به‌یقین از سرزمین خویش به تبعید خواهد رفت.“»
12. آنگاه اَمَصیا به عاموس گفت: «ای نبی، برو و به سرزمین یهودا بگریز. آنجا نان بخور و آنجا نبوّت کن؛
13. اما در بِیت‌ئیل دیگر نبوّت مکن، زیرا اینجا عبادتگاه شاهانه و معبد حکومت است.»
14. عاموس در پاسخ اَمَصیا گفت: «من نه نبی هستم، نه پسر نبی، بلکه رَمه‌بان بودم و انجیر پرورش می‌دادم.
15. اما خداوند مرا از پسِ گله برگرفت و مرا گفت: ”برو و بر قوم من اسرائیل نبوّت کن.“
16. پس حال کلام خداوند را بشنو:«تو می‌گویی، ”بر ضد اسرائیل نبوّت مکن،و علیه خاندان اسحاق موعظه منما.“
17. «بنابراین، خداوند چنین می‌گوید:«”زن تو در شهر فاحشگی خواهد کرد،پسران و دخترانت به شمشیر خواهند افتاد،و زمین تو به ریسمانِ اندازه‌گیری تقسیم خواهد شد؛تو خود در سرزمین نجس خواهی مردو اسرائیل به‌یقین از سرزمین خویش به تبعید خواهد رفت.“»