1. وای بر شهر ستمگر،که عِصیانگر است و فاسد!
2. از کسی فرمان نمی‌برد،و تأدیب نمی‌پذیرد؛بر خداوند توکل نمی‌کند،و به خدای خویش نزدیکی نمی‌جوید.
3. صاحبمنصبانش در میانش همچون شیرانِ غرّانند،و قاضیانش همچون گرگان شب،که چیزی برای صبح باقی نمی‌گذارند.
4. انبیایش بی‌ملاحظه وخیانت‌پیشه‌اند؛کاهنانش قُدس را نجس می‌سازندو شریعت را زیر پا می‌گذارند.
5. خداوند در میانش عادل استو بی‌انصافی نمی‌کند؛صبح به صبح عدل خویش را نمایان می‌سازدو کوتاهی نمی‌کند؛اما ظالم شرم نمی‌شناسد.
6. «قومها را منقطع ساخته‌ام،و برجهای ایشان ویران شده است؛کوچه‌هایشان را متروک ساخته‌ام،و کسی از آنها گذر نمی‌کند.شهرهایشان چنان ویران گشتهکه نه انسانی باقی مانده و نه سکنه‌ای.
7. «گفتم: ”بی‌گمان از من خواهید ترسید،و تأدیب خواهید پذیرفت.آنگاه مسکنتان برکنده نمی‌شد،و نه آنچه مقرر داشتم بر شما وارد می‌آمد.“اما شما همچنان حریصانهراههای خویش را فاسد ساخته‌اید.»
8. بنابراین خداوند می‌فرماید: «برای من انتظار بکشید،برای روزی که به جهت غارت برخیزم.زیرا بر آنم که قومها را گرد آورم،و ممالک را جمع کنم،تا غضب خویش را بر آنها فرو ریزم،آری، تمامی آتش خشم خود را؛زیرا جهان یکسره در آتش غیرت من خواهد سوخت.
9. «در آن زمان، زبان قومها را به زبانی پاک تبدیل خواهم کرد،تا همگی نام یهوه را بخوانندو او را با یکدلی خدمت کنند.