1. در روز دوازدهمِ ماه دهم از سال دهم، کلام خداوند بر من نازل شده، گفت:
2. «ای پسر انسان، روی به جانب فرعون پادشاه مصر کرده، بر ضد او و تمامی مصر نبوّت کن.
3. زبان گشوده، بگو: خداوندگارْ یهوه چنین می‌فرماید:«ای فرعون، پادشاه مصر،اینک من بر ضد تو هستم؛ای اژدهای بزرگ،که در میان نهرهایت خفته‌ای،که می‌گویی: ”نیلِ من، از آنِ من است؛من خودْ آن را ساخته‌ام!“
4. پس من قلابها به چانه‌ات می‌گذارم،و ماهیان نهرهایت را به فلسهایت خواهم چسبانید؛و تو را با تمامی ماهیانی که به فلسهایت چسبیده‌اند،از میان نهرهایت بیرون خواهم کشید،
5. و تو را در بیابان ترک خواهم کرد،تو و جملۀ ماهیان نهرهایت را!در صحرا خواهی افتاد،و کسی تو را بر نخواهد گرفت و جمع نخواهد کرد.تو را خوراک حیوانات زمینو مرغان هوا خواهم ساخت.
6. آنگاه همۀ ساکنان مصر خواهند دانست که من یهوه هستم.«از آن رو که برای خاندان اسرائیل عصایی از نی بیش نبودی،
7. چون تو را به دست خود گرفتند، خرد شدی و سبب چاک خوردنِ کِتفهای جمیع ایشان گشتی، و چون بر تو تکیه زدند، شکستی و کمرهای جملگی آنان را لرزان ساختی.
8. پس خداوندگارْ یهوه چنین می‌گوید: اینک شمشیری بر تو خواهم آورد و انسان و حیوان را از میانت منقطع خواهم کرد؛
9. و سرزمین مصر خراب و ویران خواهد شد. آنگاه خواهند دانست که من یهوه هستم!«چون گفته‌ای: ”نیل از آنِ من است؛ من خود آن را ساخته‌ام!“
10. پس اینک من به ضد تو و نهرهایت هستم، و سرزمین مصر را از مِجدُل تا اَسوان و تا سرحدات کوش، به‌تمامی خراب و ویران خواهم کرد.