4. به حکمت و بصیرت خویشبرای خود ثروت اندوخته‌ای،و خزاینت رابه طلا و نقره انباشته‌ای.
5. به فراوانیِ حکمتِ خویش در تجارت،دولت خود را افزون ساخته‌ای،و دلت به سبب توانگری‌ات مغرور گشته است.
6. بنابراین خداوندگارْ یهوه چنین می‌فرماید:از آن رو که دل خویش راهمچون دل خدایان می‌شماری،
7. اینک من بیگانگان را بر تو خواهم آورد،ستم‌پیشه‌ترینِ قومها را؛تا بر ضد زیباییِ حکمت تو شمشیر از نیام به در آورندو فرّ و شکوه تو را بیالایند.
8. آنان تو را به هاویه فرو خواهند افکند،و به مرگِ هولناک در دل دریا جان خواهی سپرد.
9. آیا در حضور قاتلانتهمچنان خواهی گفت که: ”خدا هستم؟“حال آنکه در دستان قاتلانت،نه خدا، بلکه انسان خواهی بود و بس؟
10. به دست بیگانگان،به مرگ نامختونان خواهی مرد؛زیرا خداوندگارْ یهوه می‌فرماید که من سخن گفته‌ام.»
11. کلام خداوند بر من نازل شده، گفت:
12. «ای پسر انسان، بر پادشاه صور مرثیه‌ای بسرا و او را بگو، خداوندگارْ یهوه چنین می‌فرماید:«تو الگوی کمال بودی،آکنده از حکمت و کامل در زیبایی.
13. تو در عدن بودی،در باغ خدا،و هر گونه سنگ گرانبها زینت تو بود:لعل و یاقوت زرد و الماس،زِبَرجَد و عقیق و یشب،یاقوت کبود و فیروزه و زمرّد.نگین‌دانها و کنده‌کاریهایت از صنعت طلا بود؛اینها همه، در روز آفرینشت مهیا شده بود.