23. بابِلیان و همۀ کَلدانیان و فِقُود و شوعَ و قوعَ و تمامی آشوریان را با ایشان، که جوانانی دلربا و همگی فرمانداران و سروران و سرداران و نامدارانند، و جملگی سوارکار.
24. آنان همه با اسلحه و ارابهها و کالسکهها و لشکری از مردم بر ضد تو خواهند آمد، و از هر سو با سپرهای کوچک و بزرگ و کلاهخود بر ضد تو موضع خواهند گرفت، و من داوری را بدیشان خواهم سپرد تا به رسم خود بر تو مکافات رسانند.
25. و من غیرت خود را علیه تو بر خواهم انگیخت تا با تو به غضب رفتار کنند. آنان بینی و گوشهایت را خواهند برید و بازماندگانت به ضرب شمشیر از پا در خواهند آمد. پسران و دخترانت را گرفتار خواهند کرد و بازماندگانت در آتش خواهند سوخت.
26. جامهات را از تنت خواهند کَند و جواهرات زیبایت را به یغما خواهند برد.
27. بدینسان به هرزگی و فحشایت که از سرزمین مصر آغاز کردی، پایان خواهم داد تا دیگر نه هوای آنها را در سر بپرورانی و نه مصر را به یاد آوری.
28. «زیرا خداوندگارْ یهوه چنین میفرماید: اینک تو را به دست آنان که از ایشان متنفری خواهم سپرد، به دست آنان که با انزجار از ایشان روی برتافتی.
29. آنان با تو به نفرت رفتار خواهند کرد و تمامی دسترنجت را به یغما خواهند برد و برهنه و عریان رهایت خواهند کرد و عریانیِ فحشایت عیان خواهد شد. هرزگی و فاحشهگری تو
30. اینها را بر سَرَت آورده است، چراکه با قومها زنا کردی و خود را به بتهای بیارزش ایشان نجس ساختی.
31. تو راه خواهرت را در پیش گرفتهای، از این رو جام او را به دست تو خواهم داد.
32. «خداوندگارْ یهوه چنین میگوید:«تو از جام خواهرت خواهی نوشید،از جامی عمیق و بزرگ؛که مایۀ تمسخر و استهزا خواهد شد،چراکه بسیار پر است؛
33. و از مستی و غم آکنده خواهی شد.جام دهشت و ویرانی،جام خواهرت سامِرِه را،
34. تا به آخر سَر خواهی کشیدو آن را خُرد خواهی کردو سینههای خود را به آن خواهی درید؛زیرا، خداوندگارْ یهوه میفرماید، من چنین گفتهام.
35. «بنابراین خداوندگارْ یهوه میفرماید: چون مرا از یاد بردهای و پشت سرت افکندهای، تو خود متحمل عقوبت هرزگی و فحشای خود خواهی شد.»
36. و خداوند مرا گفت: «ای پسر انسان، آیا اُهولَه و اُهولیبَه را داوری خواهی کرد؟ پس اعمال کراهتآورشان را بدیشان خاطرنشان ساز.
37. زیرا ایشان مرتکب زنا شدهاند و دستانشان به خون آلوده است؛ با بتهای بیارزش خویش زنا کردهاند و حتی فرزندان خود را که برای من زاده بودند، به عنوان خوراک برای آنان از آتش گذراندند.
38. و این را نیز بر من روا داشتند که در همان روز، قُدس مرا نجس ساختند و شَبّاتهای مرا بیحرمت کردند.
39. زیرا در همان روز که فرزندانشان را برای بتهایشان ذبح کردند، به قُدس من درآمدند تا آن را بیحرمت سازند. هان در خانۀ من چنین به عمل آوردند!
40. آنان حتی قاصدی نزد برخی مردان فرستادند تا از راه دور بیایند، و هان ایشان آمدند. تو برای ایشان خود را شستشو دادی و بر چشمانت سرُمه کشیدی و خود را به زیورها آراستی.
41. و بر تختی پرشکوه که سفرهای پیش آن گسترده بود، نشسته، بخور و روغن مرا بر آن نهادی.