1. سخنان ’معلم‘، پسر داوود، که در اورشلیم پادشاه بود:
2. بطالت کامل!’معلم‘ می‌گوید،بطالت کامل!همه چیز باطل است!
3. انسان را از تمام محنتی که زیر آفتاب می‌کشد چه سود؟
4. نسلها می‌آیند و می‌روند،اما زمین تا ابد پابرجاست.
5. آفتاب طلوع می‌کند و آفتاب غروب می‌کند،و باز به جایی که از آن طلوع کرد، می‌شتابد.
6. باد به جانبِ جنوب می‌وزد،و به سوی شمال دور می‌زند؛دور زنان، دور زنان می‌رود،و بر مدارِ خود، به جای نخست بازمی‌گردد.
7. نهرها جملگی به دریا جاری می‌شوند،اما دریا هرگز پر نمی‌شود،بلکه نهرها به جایی که از آن جاری شدند،دوباره بازمی‌گردند.
8. همه چیز ملال‌آور است،چندان که آدمی وصف نتواند کرد.چشم از دیدن سیر نمی‌شود،و گوش از شنیدن پُر نمی‌گردد.