1. این است برکتی که موسی، مَرد خدا، پیش از آنکه چشم از جهان فرو بندد بدان بنی‌اسرائیل را برکت داد.
2. او چنین گفت:«خداوند از سینا آمدو از سِعیر بر آنان طلوع فرمود.او از کوه فاران درخشید،و از نزد کرورهای قُدسیان آمد،و در دست راست خویش برایشان شریعتی آتشین داشت.
3. «براستی قوم خود را دوست می‌دارد،همۀ مقدسانش در دست اویند؛نزد پاهایش نشسته،از کلام او بهره‌مند می‌شوند.
4. موسی به ما شریعتی امر فرمود،که میراث جماعت یعقوب است.
5. خداوند در یِشورون پادشاه شد،آنگاه که سران قوم گِرد آمدند،همراه با همۀ قبیله‌های اسرائیل.
6. «رِئوبین زنده بمانَد و نمیرد،و شمار مردانش کم نباشد.»
7. و این است آنچه دربارۀ یهودا گفت:«ای خداوند، صدای یهودا را بشنو،و او را به قومش برسان.به دستان خود برای خویشتن می‌جنگد؛در برابر دشمنانش یاور او باش.»
8. دربارۀ لاوی گفت:«تُمّیم خود را به لاوی ده،و اوریم خود را به مرد سرسپرده‌ات؛که او را در مَسَّه آزمودی،و نزد آبهای مِریبَه با او مجادله کردی.
9. او دربارۀ پدر و مادر خویش گفت:”توجهی به ایشان ندارم“؛برادرانش را برادر نشمرد،و به فرزندانش بی‌اعتنا بود.اما کلام تو را به جا آورد،و عهد تو را نگاه داشت.
10. قوانین تو را به یعقوب تعلیم خواهد داد،و شریعت تو را به اسرائیل.بخور به حضور تو خواهد آورد،و قربانیهای تمام‌سوزِ کامل بر مذبحت تقدیم خواهد کرد.
11. ای خداوند، اموال او را برکت ده،و عمل دستانش را بپذیر.بشکن کمر آنان را که بر ضد او برمی‌خیزند،کمر نفرت‌کنندگانش را تا دیگر برنخیزند.»
12. دربارۀ بِنیامین گفت:«محبوب خداوند نزد او به امنیت ساکن می‌شود؛خدا او را تمامی روز احاطه می‌کند،و او در میان کتفهایش قرار می‌یابد.»
13. دربارۀ یوسف گفت:«سرزمینش از خداوند برکت یابد،از بهترین نعمتهای آسمان، و شبنم،از آبهای ژرف در زیرِ زمین؛